Kraje rozwiające się (Trzeci Świat)

Jest to termin używany pierwotnie do określenia państw Afryki, Azji, Ameryki Łacińskiej i Oceanii. Wprowadzony przez francuskiego socjologa Alfreda Sauvya około 1950 roku i stosowany w odniesieniu do ponad 140 państw postkolonialnych (wyjątek – Tajlandia), które w większości odzyskały niepodległość po II wojnie światowej i były gorzej rozwinięte w porównaniu z uprzemysłowionymi wolnorynkowymi krajami zachodnimi i uprzemysłowionymi krajami komunistycznymi. Należy wiedzieć, że są to najbiedniejsze kraje świata (mierząc ich dochód na 1 mieszkańca). Ich problemy to między innymi: wysoki wskaźnik urodzeń i jednocześnie wysoki wskaźnik umieralności, słabo rozwinięta edukacja i ochrona zdrowia, duża zależność od rolnictwa i jego produktów, wysoki poziom bezrobocia, polityczna niestabilność. Ekonomiczne dokonania krajów rozwijających się uległy w ostatniej dekadzie czasu znaczeniu zróżnicowaniu, jednak większość z nich nie jest w stanie poradzić sobie ze spłatą zaciągniętych długów, nawet pomimo prolongat w ich spłacie.